ΔΕΙΤΕ: Οι πιο επικίνδυνοι δρόμοι στον κόσμο!!!

ΔΕΙΤΕ: Οι πιο επικίνδυνοι δρόμοι στον κόσμο!!!

Μπαλι

Το νησί που όλος ο δυτικός κόσμος αναγνωρίζει ως έναν τροπικό αλλά προσιτό προορισμό είναι ένας τόπος που έχει δεχθεί ποικίλες επιρροές από Ανατολή και Δύση και αποτέλεσε μήλον της έριδος εξαιτίας της παράδοξης, φυσικής ομορφιάς και της προικισμένης γης του. Τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα το φτωχό αγροτικό νησί της Ινδονησίας γνώρισε την ανάπτυξη και διαμορφώθηκε, έως ένα βαθμό, σύμφωνα με τα πρότυπα του σύγχρονου τουρισμού, προκειμένου να συνδυάσει το γραφικό ασιατικό τρόπο ζωής με τις ανάγκες των τουριστών από τη Δύση.

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ

Οι λιγοστοί ταξιδιώτες των αρχών του προηγούμενου αιώνα απολάμβαναν τη θάλασσα, τον παραδοσιακό αγροτικό τρόπο ζωής, τα αλλότρια τοπία και την αύρα των εντυπωσιακών ναών του νησιού.

Οι Ευρωπαίοι το ανακάλυψαν και φυσικά το διεκδίκησαν κατά τα τέλη του 16ου αιώνα και ειδικότερα το 1595, όταν οι Ολλανδοί έφτασαν πρώτοι στο Μπαλί για να μείνουν.

Ενώ στην Ινδονησία υπήρχαν πόλεις χιλιάδων ετών, που όμως δεν θύμιζαν σε τίποτα τις ευρωπαικές, οι Ολλανδοί έχτιζαν νέες, με βουλεβάρτα και κανάλια, προσεγγίζοντας όσο περισσότερο γινόταν τα δικά τους πρότυπα. Ύστερα από περισσότερους από τρεις αιώνες κατοχής και μια πολύνεκρη εξέγερση το 1906, το νησί παρέμεινε στην κυριαρχία της Ολλανδίας έως το Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην πρωτεύουσα Denpasar, που αποτέλεσε τη βάση της αποικίας, οι δυτικές επιρροές περιορίζονταν στα ευρωπαικά βουλεβάρτα και τους περίτεχνους κήπους. Τα δυσπρόσιτα φυσικά τοπία, όπως το ηφαίστειο του Gunung Batur στο βόρειο τμήμα του νησιού, όπου μια λίμνη καλύπτει τη μισή επιφάνεια του κρατήρα, δημιουργούν εικόνες ανυπέρβλητης ομορφιάς που δικαιολογούν απόλυτα ένα τόσο μακρινό ταξίδι. Οι φημισμένες παραλίες που μεταγενέστερα έγιναν πόλος έλξης των επισκεπτών, παρέμειναν αγνές και ανεκμετάλλευτες για πολλούς αιώνες.

Το Μπαλί των αρχών του αιώνα είχε να επιδείξει μόνο την επιβλητική φύση του, που σαν παζλ συνδύαζε τις καταπράσινες κοιλάδες με τους τεράστιους ορεινούς όγκους και τα ηφαίστεια και τους απέραντους ορυζώνες με τις εκθαμβωτικές παραλίες, σε μια τροπική εικόνα που συμπλήρωναν αριστοτεχνικά και ανεπιτήδευτα τα ήθη και τα έθιμα των κατοίκων.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΦΙΛΜ

Η εικόνα που έχουμε σήμερα για τους Μπαλινέζους και τον τρόπο ζωής τους προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από φωτογραφίες της εποχής. Μαζί με τους καλλιτέχνες και τους συγγραφείς που έρχονταν στην Ινδονησία για να καταγράψουν και να αποτυπώσουν την αίσθηση του εξωτικού, οι πρώτοι φωτογράφοι που έφτασαν στο Μπαλί έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για την καθημερινή ζωή των κατοίκων των αγροτικών περιοχών και για τις συνήθειές τους.

Οι φωτογραφίες αποδεικνύουν περίτρανα την ομορφιά της φύσης που μάγεψε τους Δυτικούς. Ακόμη, μαρτυρούν σκηνές από τον αγροτικό τρόπο ζωής, τις ιδιότυπες συνθήκες ζωής και τις αγαπημένες απασχολήσεις των Μπαλινέζων όπως το ιδιαίτερα δημοφιλές παιχνίδι των κοκορομαχιών, που λειτουργούσε σύμφωνα με ένα εξαιρετικά περίπλοκο, άγραφο σύστημα στοιχημάτων (αδύνατον να γίνει κατανοητό από οποιονδήποτε ξένο επιχειρούσε να συμμετάσχει) και αντανακλούσε τον μπερδεμένο ιστό των καθηκόντων και των αλληλεπιδράσεων της τοπικής κοινωνίας.

Σκηνές από χορευτικές και θεατρικές παραστάσεις καταδεικνύουν πως στην καλλιτεχνική έκφραση των Μπαλινέζων τίποτα δεν ήταν στατικό, αυστηρό και αμετάβλητο αλλά αντίθετα η ιδιοσυγκρασία τους επέβαλλε τις καινοτομίες και τον αυτοσχεδιασμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα , ο γνωστός χορός Kecak, που ενώ θεωρείται από τους ταξιδιώτες παραδοσιακός χορός της περιοχής, στην πραγματικότητα εφευρέθηκε τη δεκαετία του 20 με τη συνεργασία ξένων καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας ταινίας για το νησί.

Το Μπαλί που για τους ντόπιους δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια φτωχή περιοχή στηριζόμενη στην αγροτική ανάπτυξη, την ίδια στιγμή απολάμβανε την αίγλη που του χάριζε η αντίληψη περί ασύγκριτου εξωτισμού των ευρωπαίων ταξιδιωτών για έναν προορισμό με γνήσια φυσική ομορφιά, αποτελώντας σημείο έμπνευσης, αναψυχής και περιπέτειας, καθορίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη μετέπειτα πορεία του.

Νότια Αφρική

Μεταξύ Ατλαντικού και Ινδικού Ωκεανού, βρίσκεται το στολίδι της Νότιας Αφρικής, το Cape Town. Η πόλη του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας, όπως το ονόμασε ο Bartolomeu Dias το 1487, είναι ένας προορισμός που πρέπει να επισκεφτείς τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σου.

To Cape Town είναι γνωστό για το λιμάνι του, τη χλωρίδα της περιοχής και για δύο μοναδικά γεωγραφικά χαρακτηριστικά: Το Τραπεζοειδές Όρος (Table Mountain) που δεσπόζει πάνω από την πόλη και το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών είναι και ο δημοφιλέστερος τουριστικός προορισμός στη Νότια Αφρική.


ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΣ
Το Robben Island, το νησί όπου έζησε για πολλά χρόνια ο Νέλσον Μαντέλα. Η διαδρομή με το φέρι (ξεκινά από το Waterfront) και το πούλμαν στο νησί διαρκεί 4 ώρες περίπου. Φτάνοντας εκεί σε παραλαμβάνουν πρώην πολιτικοί κρατούμενοι, σε ξεναγούν στα κελιά τους καθώς σου διηγούνται ταυτόχρονα τις συγκινητικές τους ιστορίες.
Το Cape Point. Ένα σημείο όπου θα συναντήσεις άγρια ομορφιά. Στη διαδρομή θα έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις το Boulders Beach, την αποικία των πιγκουίνων, το Kalk Bay, το Groot Constantia και το Kirstenbosch. Μην παραλείψεις επίσης να επισκεφτείς κάποιο από τα πέντε οινοποιία της Constantia.
Το Kirstenbosch Botanical Gardens το πανέμορφο ειδυλλιακό πάρκο με όλων των ειδών τα φυτά.
To African Market στο Greenmarket Square με την πιο γνωστή και παλιά υπαίθρια αγορά της πόλης σε μια πανέμορφη πλατεία.
Το Μουσείο Διαμαντιών με τους γεωλόγους στα εργαστήρια τους για μια live επίδειξη.
Τα νερά στο Cape Town είναι πάρα πολύ κρύα για μπάνιο, αλλά οι παραλίες είναι μοναδικά υπέροχες. Μερικές από τις πιο γνωστές είναι η Camps Bay και η Clifton 4th. Το Liandudno θεωρείται ο παράδεισος των σέρφερς. Στην Sandy Bay θα βρει κανείς παραλία γυμναστών.
Από τα παλαιότερα ευρωπαϊκά κτίσματα της Νότιας Αφρικής είναι το Κάστρο της Καλής Ελπίδας, χτισμένο το 1679. Μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται ως στρατιωτική βάση, περιλαμβάνει όμως και μουσεία με συλλογές αντικειμένων, επίπλων και ζωγραφικής και εκθεσιακούς χώρους σύγχρονης τέχνης. Στον ίδιο χώρο θα βρεις ένα πολύ κομψό καφέ, καθώς και εστιατόριο με τοπική κουζίνα Cape Malay.

ΚΟΥΖΙΝΑ
Αν βρεθείς στο Cape Town δοκίμασε από την κουζίνα Cape Malay τα bobotie (σουφλέ με ψωμί και αρνίσιο κρέας), τα sosaties (καυτερά κεμπάπ) και το breyani (αρνί ή κοτόπουλο με ψητό ρύζι ή φακές).
Από την κουζίνα της KwaZulu - Natal, καυτερά και πικάντικα φαγητά, όπως το samoosas (τηγανητά τρίγωνα από φύλλο γεμιστά με κιμά ή λαχανικά) και roti (λεπτό επίπεδο ψωμί).
To Cape Town φημίζεται επίσης και για τα ολόφρεσκα ψαρικά και κυρίως για τους αστακούς τους.


ΚΡΑΣΙ
Η Ν. Αφρική είναι φημισμένη για το κρασί της. Durbanville, Stellenbosh, Franschhoek, οι μικρές πόλεις στο δρόμο του κρασιού είναι γεμάτες πράσινο, φιλόξενες, ασφαλείς και γεμάτες τουρίστες.
Δοκίμασε τα φημισμένα λευκά κρασιά που παράγονται κυρίως από ποικιλίες Chenin Blanc, Colombard, Chardonnay, Sauvignon Blanc, Rhine Riesling και Semillon, και τα κόκκινα όμως από ποικιλίες Cabernet Sauvignon, Cinsaut, Merlot, Shiraz, Pinot Noir, Tinta Barocca. Ιδιαίτερα τοπικά κρασιά είναι το τοπικό γλυκό Muscat d' Alexandrie (Μοσχάτο Αλεξάνδρειας) και το Pinotage - ένα μοναδικό κρασί από συνδυασμό ποικιλιών Pinot Noir και Cinsaut.

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Στο Cape Town θα βρεις τα dinner theatres, εκεί δηλαδή όπου η παράσταση είναι συνήθως σόου και μετά ακολουθεί το δείπνο. Το On Broadway (τηλ.: 021 4241194) προσφέρει φημισμένες παραστάσεις. Στο Obs Cafe (τηλ.: 021 4485555) μπορείς να παρακολουθήσεις ζωντανά μουσικά συγκροτήματα ή one-man shows. Στο Artscape (τηλ.: 021 4109800) θα βρεις αρκετές αίθουσες με διαφορετικά θεατρικά είδη, όπως όπερα, μπαλέτο και πρόζα.
Για ποτό επέλεξε κάποιο από τα φημισμένα μπαρ των μεγάλων ξενοδοχείων ή το Hemisphere στον 31ο όροφο του ABSA Center, με καταπληκτική θέα του Table Mountain. Για ζωντανή αφρικανική μουσική από ντόπια συγκροτήματα, να πας στο δημοφιλές Mama Africa.

ΠΑΤΑΓΩΝΙΑ Πάγος και φωτιά

Εκεί όπου θα μπορούσε να βρίσκεται το τέλος του κόσμου για τους παλιούς ταξιδευτές, στο νοτιότερο τμήμα της αμερικανικής ηπείρου είναι ένας τόπος μυθικός, απέραντος και γεμάτος αντιθέσεις.Η Παταγωνiα ανήκει στο νοτιότερο τμήμα της αμερικανικής ηπείρου, με την Αργεντινή να κατέχει τη μερίδα του λέοντος και τη Χιλή να μοιράζεται ένα μικρότερο κομμάτι. Εδώ τερματίζει η νοτιότερη Εθνική Οδός του πλανήτη (Route 3) και ταυτόχρονα βρίσκεται η «πύλη» της Ανταρκτικής.

Η Γη των Γιγάντων, όπως ονομάστηκε από τον Μαγγελάνο, ενέπνευσε στον Σαίξπηρ την Τρικυμία, μέσα από τις διηγήσεις ταξιδευτών. Σήμερα, η περιοχή αναπτύσσεται συνεχώς τουριστικά και τεράστιες εκτάσεις της αγοράζονται από ξένους, συχνά ως ένδειξη κύρους. Ανάμεσα στους διάσημους ιδιοκτήτες ο Sylvester Stallone, ο Ted Turner, ο Christopher Lambert, ενώ μεγαλύτερος γαιοκτήμονας της περιοχής είναι ο Luciano Benetton. Ωστόσο, η γη των Παταγώνων -των Μεγάλων Ποδιών, όπως τους ονόμασε ο Μαγγελάνος- έχει ακόμα και σήμερα περισσότερα πρόβατα από όσους κατοίκους. Μέσα στην αγριάδα του τοπίου της νότιας Αργεντινής, οι μοναχικές φάρμες και οι ξενώνες ξεφυτρώνουν στο πουθενά, μοιάζοντας κυριολεκτικά με εστίες ζεστασιάς και ανθρωπιάς μέσα στις έρημες εκτάσεις. Προσφέρουν φιλοξενία και εξερευνητικές διαδρομές στα πιο εντυπωσιακά βουνά και παγωμένα τοπία του πλανήτη.

ΛΙΜΝΕΣ, ΠΑΓΕΤΩΝΕΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΕΣ

Πριν ξημερώσει ακόμα ο Alejandro Agulla, στη φάρμα Νίμπερο Αϊκε (Nibero Aike), γεμίζει με ξύλα τις μαντεμένιες σόμπες, που καίνε ακόμα και το καλοκαίρι, για να ζεστάνουν το σπίτι. Σε αυτή την estancia (φάρμα), αισθάνεσαι έντονα τη σπιτική ατμόσφαιρα και το πρωινό σε περιμένει στο τραπέζι με ζυμωτό ψωμί, κέικ, μαρμελάδες και τη δυνατή μυρωδιά του φρεσκοαλεσμένου καφέ. Bγαίνοντας από το σπίτι, συνειδητοποιείς ότι η κλίμακα του τοπίου σε κάνει να αισθάνεσαι λιλιπούτειος! Ολα τριγύρω μοιάζουν τεράστια και οι ρυθμοί είναι διαφορετικοί, αργοί, σχεδόν ακίνητοι.

Η φάρμα Νίμπερο Αϊκε χτίστηκε το 1914 στις όχθες της λίμνης Roca. Aπέχει μόλις 4 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Χιλή αλλά 56 χιλιόμετρα από το Ελ Καλαφάτε (El Calafate), την πλησιέστερη πόλη της Αργεντινής και 7 ώρες οδικώς από το αεροδρόμιο του Ρίο Γκαλέγκος (Rio Galegos). Η φάρμα είναι ένας αυτόνομος μικρός «πλανήτης». Η ενέργεια προέρχεται από ηλιακούς συλλέκτες, τα ξύλα από το δάσος, το νερό από τη λίμνη, τα φρούτα και τα λαχανικά από το μποστάνι και το κρέας είναι δικής τους παραγωγής. Ανεβαίνοντας στην κορυφή του λόφου, πίσω από τη Νίμπερο Αϊκε, ατενίζεις τα βουνά του Εθνικού Πάρκου των Παγετώνων (National Glacier Park). Απλώνονται κατά μήκος των συνόρων με τη Χιλή, καλύπτοντας απόσταση 170 χλμ. και μια έκταση 600.000 εκταρίων. Οι παγετώνες αποκολλώνται από τις βουνοκορφές, κατευθύνονται προς τα κάτω -στις λίμνες Βιέντμα (Viedma) και Aρτζεντίνα (Argentina)- όπου λιώνοντας σχηματίζουν τις πηγές του ποταμού Σάντα Κρουζ (Santa Cruz) που ρέει ανατολικά προς τον Ατλαντικό. Η φάρμα απέχει μόνο μιάμιση ώρα από τον εντυπωσιακό παγετώνα Περίτο Μορένο (Perito Moreno) που έχει 4 χιλιόμετρα πλάτος και 60 μ. ύψος. Μια επίσκεψη εκεί είναι υποχρεωτική· τη στιγμή που αποκολλάται ένα κομμάτι πάγου η αίσθηση σε συγκλονίζει. Πέφτει στα νερά της λίμνης Aρτζεντίνα (Argentina) κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο. Ισως αυτό είναι ενοχλητικό εάν, εκείνη τη στιγμή, βρίσκεσαι στο τουριστικό πλοιάριο που περνάει εκεί κοντά. Είναι όμως τρομακτικό εάν συμβεί όταν περπατάς πάνω στον πάγο. Γιατί το mini trekking πάνω στον Περίτο Μορένο είναι από τα highlights της επίσκεψης εδώ και ανεβάζει την αδρεναλίνη. Αυτό που χρειάζεται πρωτίστως είναι ορειβατικά μποτάκια και διάθεση για περιπέτεια. Οι οδηγοί σε δένουν με ειδικούς γάντζους, κάνουν οι ίδιοι πρώτα την απαραίτητη επίδειξη και... ξαφνικά ανεβοκατεβαίνεις σε αιχμηρές κορυφές, βρίσκεσαι σε παγωμένες σπηλιές με απόκοσμες μπλε-μωβ σκιές, κοιτάς αφ' υψηλού τις χαράδρες του παγετώνα ή απλά χαζεύεις τα σχήματα και τα χρώματα του εξωπραγματικού αυτού τοπίου. Επειτα από αυτή την εμπειρία, απαραίτητος επόμενος σταθμός ένα «μπαρ» για ουίσκι με αυθεντικό πάγο από τον παγετώνα.

Εάν η θέα των πάγων σας μαγνητίζει στο πολυτελές ξενοδοχείο Λος Νόστρος (Los Nostros) μπορείτε να ατενίζετε το παγόβουνο όλες τις ώρες της ημέρας, από τα μεγάλα παράθυρά του. Εάν πάλι προτιμάτε την ατμόσφαιρα μιας φάρμας βυθιστείτε στην πολυτέλεια της Χοστέρια Αλτα Βίστα (Hosteria Alta Vista). Ανήκει σε ένα από τα πλουσιότερα ράντσα της Αργεντινής, στην Εστάνσια Ανίτα (Estancia Anita), με έκταση 60.000 εκταρίων. Το λιλιπούτειο αυτό ξενοδοχείο 5 αστέρων, έχει μόλις επτά δωμάτια και κήπους βρετανικού στυλ. Αν όμως θέλετε κάτι πιο απλό κατευθυνθείτε στα νότια της λίμνης Argentina, στην Εστάνσια Αλίς (Estancia Alice). Η Leslie και η Valeria Cook είναι παθιασμένες με τα άλογα, τα πρόβατα και την Παταγωνία. Μπορείτε να ενδώσετε σε διάφορες δραστηριότητες αλλά η βραδινή ιππασία θα σας μείνει αξέχαστη. Επίσης, εδώ είναι το σωστό μέρος για να κάνετε μονοήμερες εκδρομές, με το καραβάκι, σε διάφορα σημεία της λίμνης και να δείτε τους παγετώνες Ουψάλα (Upsala) και Σπεγκατσίνι (Spegazzini), ένα εντυπωσιακό «πάρκο γλυπτών» που αλλάζουν αενάως σχήμα.

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ FITZ ROY

Ελ Χαλτέν (El Chalten) είναι το όνομα ενός χωριού, στα βόρεια της λίμνης Βιέντμα, και ο απόλυτος προορισμός για παθιασμένους ορειβάτες. Για να πάτε ώς εκεί -ξεκινώντας από την Εστάνσια Αλίς (Estancia Alice)- πρέπει να κατευθυνθείτε ανατολικά και να περάσετε από την Ελ Καλαφάτε, τη μοναδική πόλη που θα συναντήσετε ύστερα από εκατοντάδες χιλιόμετρα ερημιάς. Δυστυχώς όμως δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι γεμάτη ξενοδοχεία, εστιατόρια, ταξιδιωτικά γραφεία, μερικά καταστήματα κι ένα πολύ μικρό αεροδρόμιο. Συνεχίστε μέχρι να φθάσετε στο ανατολικότερο άκρο της λίμνης Aρτζεντίνα και στο σημείο που ο δρόμος διακλαδώνεται κατευθυνθείτε βόρεια, ακολουθώντας τις όχθες του ποταμού Λα Λεόνα (La Leona). Οι λόφοι, πάνω από το ποτάμι, έχουν περίεργα σχήματα με εντυπωσιακές, γαιολογικές, χρωματιστές λωρίδες. Εδώ ζουν πούμα, γκουανάκος (μια διασταύρωση λάμα και καμήλας) και τα πουλιά που θα σας θυμίσουν στρουθοκαμήλους, τα νάντους.

Η λίμνη Βιέντμα εμφανίζεται μπροστά σας ξαφνικά και στο βάθος του ορίζοντα οι κορυφογραμμές του βουνού Φιτζ Ρόι (Fitz Roy) -στο βορειότερο άκρο του Εθνικού Πάρκου των Παγετώνων- αιχμαλωτίζουν το βλέμμα για ώρα. Οχι τυχαία ο Ιταλός ορειβάτης Casimo Ferrari αγόρασε, στο ανατολικότερο άκρο της λίμνης -στη Punta del Lago- μια estancia (φάρμα). Από εκεί ατένιζε την κορυφή Τσέρο Τόρε (Cerro Torre) που την κατέκτησε ο ίδιος το 1974. Μάλιστα, ονόμασε τη φάρμα του Carlo Mauri, τιμώντας έτσι τον άνθρωπο που τον έκανε να αγαπήσει την ορειβασία. Ακολουθώντας τον σκονισμένο δρόμο προς το Ελ Χαλτέν (El Chalten) θα βρεθείτε σε ένα μικρό πέρασμα. Κοιτάζοντας από ψηλά, το χωριό που απλώνεται κατά μήκος του ποταμού Ριο ντε λας Βουέλτας (Rio de las Vueltas), μοιάζει μικροσκοπικό ανάμεσα στους γρανιτένιους όγκους του Φιτζ Ρόι.

Μπορείτε ακόμα να δείτε τα ερείπια της πρώτης φάρμας που χτίστηκε στην περιοχή στις αρχές του 20ου αι., έργο ενός Δανού, του Andreas Madsen, που έφθασε εδώ το 1903 σε αναζήτηση «μιας γης χωρίς ιδιοκτήτες κι ενός τόπου χωρίς όρια». Ελάχιστοι τότε έρχονταν σε ένα τόσο απομονωμένο μέρος, μέχρι τη δεκαετία του '30 που κατέφθασαν οι πρώτοι διεθνείς αναρριχητές. Η κορυφή του Φιτζ Ρόι κατακτήθηκε για πρώτη φορά, τον Φεβρουάριο του 1952, από μια γαλλική αποστολή με αρχηγό τον Lionnel Terray. Αλλες κορυφές όπως οι Poincenot και Egger πήραν το όνομά τους από ορειβάτες που έχασαν τη ζωή τους σε αυτά τα βουνά.

Μέχρι πρόσφατα υπήρχαν μόνο μερικά σπίτια και κάνα δυο ξενώνες. Σήμερα, μόνιμη συζήτηση των ντόπιων είναι τα βουνά και η ανοικοδόμηση. Στο Ελ Χαλτέν μένουν επίσης πολλοί ξένοι κι έτσι το μέρος έχει μια «εναλλακτική» αύρα, όχι ακριβώς χίπικη, αλλά περίπου... Το ξημέρωμα, για μια στιγμή μόνο, το Φιτζ Ρόι μοιάζει να φλέγεται. Εάν ξυπνήσετε νωρίς, μπορείτε να βρεθείτε στους λόφους μέσα σε λίγα λεπτά, απ' όπου έχει κανείς θέα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα. Εδώ υπάρχουν πεζοπορίες για όλες τις δυνατότητες. Η διαδρομή που σίγουρα θα σας ανταμείψει είναι αυτή στη λίμνη Τόρρε (Lago Torre) στους πρόποδες του Τσέρο Τόρε (Cerro Torre). Στο Χοστάλ δε λα Μοντάνα (Hostal de la Montana) θα απολαύσετε όλες τις ανέσεις και οι ιδιοκτήτες του, ο Alberto del Castillo και η Paula Marechal, θα σας συμβουλεύσουν για τις εξορμήσεις σας αφού είναι οι ίδιοι έμπειροι οδηγοί ορειβατών.

Εδώ μπορείτε να μείνετε άνετα μια με δύο εβδομάδες. Θα ανακαλύψετε ενδιαφέροντα μέρη για περπάτημα, ένα καραβάκι θα σας ταξιδέψει στη λίμνη Βιέντμα για να δείτε τον παγετώνα αλλά και μέχρι την Εστάνσια Χέλσινγκφορς (Estancia Helsingfors) που βρίσκεται στις νότιες όχθες της λίμνης (αλλιώς με το αυτοκίνητο θα έπρεπε να διανύσετε 75 χιλιόμετρα στη Route 40). Ωστόσο, το μέρος είναι τόσο απομονωμένο που σίγουρα θα αναρωτηθείτε ποιος επέλεξε να μείνει εδώ. Η απάντηση είναι, ο Alfred Ramstrom, ένας Φινλανδός που εγκαταστάθηκε στην περιοχή στις αρχές του 20ού αι. Από εκείνη την παλιά φάρμα απομένουν λίγα ίχνη, αλλά τα δέντρα που φύτεψε ο ιδιοκτήτης της για προστασία από τους ανέμους, έχουν γιγαντωθεί. Στο σύγχρονο Helsingfors, όπως και αλλού, μπορεί κάποιος να κάνει ιππασία, πεζοπορίες, βόλτες με βάρκες ή να ψαρέψει.

TIERRA DEL FUEGO: Η ΓΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ

Ταξιδεύοντας 600 χιλιόμετρα νότια, στη Γη του Πυρός, και φθάνοντας στην πόλη Ουσουάια (Ushuaia) υφίστασαι ένα σοκ! Το σκηνικό αλλάζει: εταιρείες ενοικιάσεως αυτοκινήτων, ταξιδιωτικά γραφεία που οργανώνουν κρουαζιέρες στην Ανταρκτική, άναρχη ανοικοδόμηση, ξενοδοχεία, κλαμπ, Internet cafes. Πανδαιμόνιο! Ομως μια ματιά έξω από το παράθυρο του ξενοδοχείου την ώρα που ο ήλιος βασιλεύει και ξέροντας ότι ο Νότιος Πόλος βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής, αλλάζουν την ατμόσφαιρα και τη διάθεση. Η Γη του Πυρός πήρε ίσως το όνομά της από τις φωτιές που άναβαν οι αυτόχθονες την εποχή που ανακαλύφθηκε από τον Μαγγελάνο. Ισως όμως να οφείλεται και στο φλεγόμενο κόκκινο χρώμα που βάφει τον ουρανό κάθε αυγή. Πάντως, θα ήταν κρίμα ενώ είστε στη νότια Παταγωνία να μην κάνετε την προσπάθεια να φθάσετε ώς εδώ, που είναι στο τέλος του «πολιτισμένου» κόσμου.

Μόλις 20 χιλιόμετρα πιο κάτω, ο Panamerican Highway, Route 3, τερματίζει επισήμως στον κόλπο Λαπατάγια (Lapataia Bay), στην καρδιά του Εθνικού Πάρκου της Γης του Πυρός (Tierra del Fuego National Park). Το Πάρκο είναι τεράστιο, όμως ένα από τα ομορφότερα μονοπάτια του περνάει μέσα από ένα δάσος με οξιές, ακολουθώντας τη βραχώδη ακτογραμμή από τον κόλπο Ενσενάδα (Ensenada Bay) μέχρι τον κόλπο Λαπατάγια (Lapataia Bay), μέσα από ένα αλλόκοτα παραμυθένιο τοπίο.

Στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση θα ανακαλύψετε την παλαιότερη estancia της Γης του Πυρός και τη... νοτιότερη του πλανήτη. Η Εστάνσια Χάμπερτον (Estancia Harberton) με τον βρετανικό κήπο και τα νόστιμα κέικ της θυμίζει ίσως Devon, αλλά τα κόκαλα φάλαινας που διακοσμούν τις πόρτες και τα μπαλκόνια είναι συλλεκτική αδυναμία των ιδιοκτητών, του Thomas Goodall και της Nathalie. Η Nathalie μάλιστα είναι ειδική στις φάλαινες και θα λύσει κάθε απορία σας. Οσο για την Ουσουάια (Ushuaia) αποτελεί μια καλή βάση για τις εξορμήσεις σας. Ξεκίνησε ως αποικία φυλακών, με πολιτικούς και ποινικούς κρατούμενους. Υπάρχουν ακόμα κάποια ενδιαφέροντα κτίσματα του περασμένου αιώνα συμπεριλαμβανομένης και της αυθεντικής φυλακής, της θρυλικής Πρεσίντιο (Presidio), που έκλεισε οριστικά το 1947. Σήμερα, είναι επισκέψιμη, ένα όχι ευχάριστο μουσείο, μνημείο του παρελθόντος. Στα ανακαινισμένα κελιά θα δείτε φωτογραφίες με αλυσοδεμένους κρατούμενους και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες εγκλημάτων.

Σε ένα όμορφο κτίριο της πόλης στεγάζεται το Μουσείο του Τέλους του Κόσμου (Fin del Mondo). Εντυπωσιακή η ονομασία του. Στην πραγματικότητα περιλαμβάνει ένα μαγαζάκι, μια τράπεζα και ό,τι έχει σωθεί από παλιά ναυάγια, μάρτυρες των τρομερών θαλασσών της περιοχής.

Γιατί η θάλασσα εδώ είναι σημαντικός πόλος έλξης. Με ιστιοπλοϊκό κάντε τον περίπλου του Ακρωτηρίου Χορν (Cape Horn) ή μια ημερήσια κρουαζιέρα στο Κανάλι Μπιγκλ (Beagle Channel) για να δείτε από κοντά φώκιες, θαλάσσιους λέοντες, κορμοράνους και πιγκουίνους. Η απόλυτη εμπειρία όμως είναι μια κρουαζιέρα στην Ανταρκτική που μοιάζει με κάλεσμα σειρήνας.

memo

Στην Παταγωνία τερματίζει η νοτιότερη Eθνική Oδός του πλανήτη, η Route 3.

ΜΕΤΑΒΑΣΗ

Για να γνωρίσετε την Παταγωνία, πρέπει να οργανώσετε προσεκτικά το ταξίδι σας και κυρίως τις μετακινήσεις σας. Ξεκινώντας από το Μπουένος Αϊρες της Αργεντινής, στο οποίο φθάνετε μέσω ενός ενδιάμεσου σταθμού με τις περισσότερες διεθνείς αεροπορικές εταιρείες (Delta,Air France, Lufthansa, Iberia, Alitalia, Ολυμπιακές Αερογραμμές κ.λπ.) πρέπει να μεταβείτε στο αεροδρόμιο των πτήσεων εσωτερικού για να πετάξετε στο Νότο. Από εκεί προτείνουμε να μεταβείτε στο αεροδρόμιο El Calafate (FTE), ενώ για την επιστροφή σας πάλι στο Μπουένος Αϊρες μπορείτε να κινηθείτε μέσω του αεροδρομίου της Ushuaia (USH). Και στις δύο περιπτώσεις οι εσωτερικές πτήσεις θα γίνουν με την Aerolineas Argentinas. Ενδεικτικά, ένα πλήρες πακέτο αεροπορικών εισιτηρίων με την Air France (τηλ.: 210-96.01.100) και την Aerolineas Argentinas θα σας κοστίσει περίπου 2.000

ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ

Η καλύτερη εποχή για να επισκεφθεί κανείς την περιοχή είναι μεταξύ Δεκεμβρίου και Φεβρουαρίου. Τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο ανθίζουν τα ανοιξιάτικα λουλούδια και η Φύση είναι υπέροχη, ενώ από τον Μάρτιο μέχρι τις αρχές Απριλίου το κλίμα παραμένει σταθερό. Μην παραλείψετε να πάρετε μαζί σας μπουφάν, πουλόβερ, φούτερ για να αντιμετωπίσετε τον ψυχρό και υγρό καιρό ανά πάσα στιγμή.

NΟΤΙΑ ΠΑΤΑΓΩΝΙΑ

ΔΙΑΜΟΝΗ

Αν θέλετε να μείνετε σε απομακρυσμένες estancias (φάρμες) στη Νότια Παταγωνία,τότε θα πρέπει να ενοικιάσετε αυτοκίνητο από την πόλη Rio Gallegos, απ' όπου η σύνδεση με λεωφορείο για την El Calafate (έχει ξενοδοχεία αλλά απέχει απότα αξιοθέατα) και το El Chalton είναι συχνή. Εάν πάλι σας αρέσει η πεζοπορία και η ορειβασία, τότε μπορείτε να πάρετε το λεωφορείο από το Rio Gallegos ή την El Calafate, κατ' ευθείαν για το El Chalton, το οποίο θα χρησιμοποιήσετε ως βάση των εξορμήσεών σας. Localiza λέγεται επίσης η τοπική εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων -στη Γη του Πυρός και στην επαρχία Santa Cruz- με καλή εξυπηρέτηση.

Η πρόσβαση με τις συγκοινωνίες για το Εθνικό Πάρκο είναι καλή.Για πληροφορίες σχετικά με την επαρχία της Santa Cruz, τηλ.: 2966.422 702/437-447), www.spse.com.ar Los Notros (www.losnostros.com). Υπερπολυτελές ξενοδοχείο, στο νοτιότερο σημείο της επαρχίας Sant Cruz με «κινηματογραφική» θέα στον παγετώνα Perito Moreno. Προσφέρει ταξιδιωτικά πακέτα που περιλαμβάνουν τη μεταφορά και τις εκδρομές. Hosteria Alta Vista (τηλ.: +54.2902. 491247, e-mail: altavista@ cotecal.com.ar) Aνήκει στο Estancia Anita, ένα από τα πλουσιότερα ράντσα της Αργεντινής. Απέχει 30 χλμ. από την πόλη El Calafate και 50 χλμ.από τον παγετώνα Perito Moreno.Aπό 255 το δίκλινο με πρωινό.Estancia Helsingfors (τηλ.: +54.2966.420719). Στα νότια της λίμνης Viedma, απέχει 150 χλμ.από το αεροδρόμιο της πόλης El Calafate και έχει υπέροχη θέα στο βουνό Fitz Roy. Εδώ θα κάνετε trekking, ιππασία, ιστιοπλοΐα και θα ψαρέψετε στη λίμνη.

ΓΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ

Η πόλη Ουσουάια (Ushuaia,τηλ.: +54.2901.432000) αποτελεί καλή βάση για εξορμήσεις. Πολύ ενδιαφέροντα είναι τα μουσεία: Museo Fin del Mundo (Avenida Maipu 175, τηλ.: +54.2901 421863) και Museo Maritimo (Yaganes & Gobernador Paz, τηλ.: +54.2901437481). Εδώ τερματίζει επίσης η νοτιότερη Εθνική Οδός του πλανήτη (Route 3) και ταυτόχρονα βρίσκεται η «πύλη» της Ανταρκτικής. Πληροφορίες: www.patagonia-argentina.com/i/tierradelfuego/ushuaia/ushuaia.htm & www.e-ushuaia.com.Πληροφορίες για τη «Γη του Πυρός» θα βρείτε στην ιστοσελίδα: www.tierradelfuego.org.ar

ΔΙΑΜΟΝΗ

Εstancia Harberton (τηλ.: +54.2901.422742, e-mail: estanciaharberton@tierradelfuego.org.ar).Η παλαιότερη φάρμα (από το 1886) στη Γη του Πυρός και η νοτιότερη του πλανήτη, βρίσκεται 85 χλμ. ανατολικά της Ushuaia.Η ιδιοκτήτρια, ειδική στα θαλάσσια θηλαστικά, έχει δημιουργήσει ένα μικρό ιδιωτικό μουσείο. Λειτουργεί μόνο το διάστημα μεταξύ Νοεμβρίου - Μαρτίου. Η διαμονή στοιχίζει 60 το άτομο.
Resort Las Hayas (Camino Glaciar Martial, τηλ.: +54.2901.43710, e-mail: lashayas@tierradelfuego.ml.org). Κοντά στο Hotel del Glaciar, είναι ίσως το ωραιότερο ξενοδοχείο της περιοχής με κλειστή πισίνα. Από 165 το δίκλινο το διάστημα Μαΐου - Σεπτεμβρίου και 200 από Οκτώβριο έως Απρίλιο.

ΦΑΓΗΤΟ

Στο Εθνικό Πάρκο να κάνετε πικ νικ. Στην είσοδο όπου ξεκινάει η βόλτα στον παγετώνα Martial μην προσπεράσετε το τεϊοποτείο.Kaupe (Roca 470, Ushuaia). Ευφάνταστα πιάτα που σερβίρονται στα μπροστινά δωμάτια της κατοικίας του ιδιοκτήτη.Το καλύτερο στην πόλη.Tia Elvira (Maipu, 349).Υπέροχοι αστακοί σε ένα ζεστό περιβάλλον με δαντελένιες κουρτίνες, φωτογραφίες του Πάπα,ιθαγενών και πιγκουίνων! Volver (Maipu, 37) Kαλό φαγητό σε μία από τις παλαιότερες κατοικίες της πόλης.
Χρήσιμες ιστοσελίδες:
www.nyn-patagonia.com.ar
www.patagonia-travel.com
www.sectur.gov.ar
Πηγη Καθημερινη

Βερολίνο η σύγχρονη πόλη

Το Βερολίνο με τα δύο πρόσωπα, στην προσπάθειά του να βρει τη δική του ταυτότητα, σμίγει το παλιό με το νέο, με αποτέλεσμα να διαθέτει το σύγχρονο πρόσωπο μιας εντυπωσιακής και γεμάτης ζωντάνια μητρόπολης.

Το Βερολίνο, η πρωτεύουσα της Γερμανίας, είναι η μεγαλύτερη πόλη της χώρας και αποτελεί σημαντικό κόμβο συγκοινωνίας, όπως και οικονομικό και πολιτισμικό κέντρο με πληθώρα πανεπιστημίων, ερευνητικών κέντρων, ιδρυμάτων, θεάτρων, μουσείων και αρχιτεκτονικών μουσείων. Το Βερολίνο αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες καλλιτέχνες (εικαστικούς, μουσικούς, κτλ.), οι οποίοι το θεωρούν ως τη μέκκα της τέχνης. Οι Γερμανοί και ιδιαίτερα οι Βερολινέζοι επιμένουν πως «το Βερολίνο είναι πολλά πράγματα, αλλά δεν είναι Γερμανία», αφού ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας της πόλης την κάνει να διαφέρει από την υπόλοιπη χώρα.

ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΣ
· Στην Πύλη του Βραδεμβούργου, το έμβλημα του Βερολίνου. Απ' εκεί μπορείς να διασχίσεις με τα πόδια την εξαιρετική λεωφόρο Unter den Linden.
· Στο θαυμάσιο μουσείο της Περγάμου, με τα εκθέματα της Περγάμου, της Μιλήτου και της Εγγύς Ανατολής. Ο πρώτος όροφος είναι αφιερωμένος στην ισλαμική τέχνη.
· Στην παλιά Εθνική Πινακοθήκη, η οποία ανακαινίστηκε πρόσφατα.
· Στο Εβραϊκό μουσείο.
· Στο Πανεπιστήμιο όπου δίδαξε ο Αϊνστάιν.
· Στο κόκκινο επιβλητικό κτίριο του Δημαρχείου στην Αλεξάντερπλατς.
· Στο πάρκο του Σανσουσί, λίγο έξω από το Βερολίνο, στο Πότσνταμ, όπου βρίσκεται το ομώνυμο ανάκτορο.
· Στο μουσείο Μπρίκε, το οποίο φιλοξενεί έργα Γερμανών εξπρεσιονιστών, ενώ αν θες να δεις σύγχρονα έργα τέχνης, να πας στο Χαμπούργκερ Μπάνχοφ.
· Στη φημισμένη Aλεξάντερπλατς, το αλλοτινό κέντρο του ανατολικού τμήματος της πόλης, όπου ορθώνεται ο ψηλότερος πύργος-παρατηρητήριο της Ευρώπης, ο Fernsehturn (πύργος της τηλεόρασης), με συνολικό ύψος 365 μέτρα, ορατός σχεδόν από παντού στο Βερολίνο. Εκεί, στα 203 και πλέον μέτρα, θα φτάσεις με τον απίστευτης ταχύτητας ανελκυστήρα και θα έχεις πλήρη άποψη του Βερολίνου. Λίγα μέτρα πιο πάνω, στο Telecafe, μπορείς ν' απολαύσεις τον καφέ σου ή να φας. Όση ώρα θα κάθεσαι σε κάποιο από τα τραπέζια του Telecafe, δίπλα στις τεράστιες τζαμαρίες, αυτό περιστρέφεται αργά, φέρνοντας μπροστά σου θέα ολόκληρης της πόλης.

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ
Ένα από τα πιο γνωστά εστιατόρια του Βερολίνου είναι το Borchardt, επειδή εκεί συχνάζουν όλοι οι διάσημοι (από πολιτικοί μέχρι celebrities της showbiz αλλά και εικαστικοί). Εκεί μπορείς να βρεις την καλύτερη γαλλική κουζίνα.
Στο Filou (bottega del vivo) θα βρεις ιταλικό φαγητό, καθώς και την πιο όμορφη ατμόσφαιρα.
Αν αναζητάς κάτι «ιστορικό», τότε να δειπνήσεις στον επιβλητικό χώρο του Palast der Republic, το άλλοτε κοινοβούλιο της Ανατολικής Γερμανίας, το οποίο είναι πλέον ανοικτό για το κοινό.
Το εστιατόριο Hugos στο 13ο όροφο του ξενοδοχείου Intercontinental διαθέτει εντυπωσιακή θέα και πολύ καλό φαγητό. Επιπλέον, αν βρεθείς στο Hugos, επιβάλλεται να δοκιμάσεις το λευκό κρασί του Ρήνου.
Αν είσαι λάτρης της όπερας, μην παραλείψεις να γευματίσεις στο εστιατόριο της όπερας, στην Unter den Linden, μετά την παράσταση.

ΦΑΓΗΤΟ
Αν κατά τη διάρκεια των περιηγήσεών σου πεινάσεις, τότε να δοκιμάσεις από τις καντίνες του δρόμου τα νόστιμα «βουρστ», λουκάνικα εγχώριας παραγωγής με σπιτική πικάντικη σάλτσα ή με κέτσαπ, πάπρικα, κάρι ή μουστάρδα και ωραίο ψωμί.

SHOPPING
Στο Βερολίνο μπορείς να βρεις και ν' αγοράσεις τα πάντα. Στις αυλές «Hackesche Hofe», στο κέντρο της πόλης, μπορείς να βρεις πολλά μαγαζιά, καφέ και εστιατόρια. Εδώ συχνάζουν όλοι οι τουρίστες και οι ντόπιοι που επιθυμούν ν' απολαύσουν shopping therapy.
Εμπορικά κέντρα θα βρεις παντού σε όλο το Βερολίνο. Τα περισσότερα βρίσκονται κοντά στην Unter den Linden και στους κάθετους σε αυτή δρόμους, όπως είναι οι Friedrichstrasse, Kurfurstendam, Charlotternburg και Potsdamer Platz.
Μετά το shopping μπορείς ν' απολαύσεις την ωραία ατμόσφαιρα γύρω από την πλατεία Savignyplatz με πολλά καφέ και εστιατόρια.
Επίσης, στα «διαλείμματα» του shopping σου άδραξε την ευκαιρία να επισκεφτείς το Cafe Einstein (στη λεωφόρο Unter den Linden 42 και στο τηλ.: 0049 30 2043632 καθώς και στην οδό Kurferstenstr. 58 και στο τηλ.: 0049 30 2615096).

Κανκούν Μεξικό

Είναι μερικοί προορισμοί που «επιβάλλεται» να επισκεφτείς. Ένας απ' αυτούς είναι το Μεξικό και ιδιαίτερα το Κανκούν.

Πριν από 20 περίπου χρόνια το Κανκούν, το γνωστότερο μέρος σήμερα του Μεξικό, ήταν ένα όνομα των Ινδιάνων Mayas, ένα έρημο κομμάτι γης στο βορειοανατολικό σημείο της χερσονήσου Yucatan.
Σήμερα, είναι ένα θέρετρο το οποίο για 24 ώρες το 24ωρο διαθέτει ζωή για όλα τα γούστα. Είναι η ιδανική πρόταση γι' αυτούς που θέλουν ν' απομονωθούν και να ηρεμίσουν, αλλά και για τους άλλους που θέλουν να ξεφαντώσουν. Μπορείς να επιλέξεις τον τρόπο των διακοπών σου από ultra chic μέχρι ξάπλα στη θάλασσα όλη την ημέρα, αφού προσφέρεται και για φοιτητές με περιορισμένο budget αλλά και για πλούσιους και διάσημους απ' όλο τον κόσμο.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Οι παραλίες στο Κανκούν είναι ένας από τους κυριότερους λόγους που εκατομμύρια τουρίστες θέλουν να το επισκεφτούν. Η απίστευτα λεπτή άμμος της Καραϊβικής βρίσκεται σε όλες τις παραλίες της χερσονήσου. Ο ήλιος της Καραϊβικής είναι ασυνήθιστα ζεστός και τα υπέροχα μπλε, ήρεμα νερά δημιουργούν μαγικές εικόνες. Στις παραλίες προσφέρονται και αρκετές δραστηριότητες, όπως volleyball, parasailing, snorkeling και όλα τα θαλάσσια σπορ. Μπορείς ν' ασχοληθείς με ένα από τα πιο πάνω σπορ ή να χαλαρώσεις κάτω από μια ομπρέλα, πίνοντας εξωτικά κοκτέιλ.
Μερικές από τις πιο γνωστές παραλίες:
Playa Delfines
Playa Las Perlas
Playa Linda
Playa Caracol
Playa Langosta


ΚΟΥΖΙΝΑ
Η μεξικανική κουζίνα είναι ένα μείγμα γεύσεων των Μάγια με εκείνες που έφεραν οι Ισπανοί κατακτητές στη χερσόνησο του Γιουκατάν. Οι σάλτσες και τα μπαχαρικά είναι το κύριο συστατικό των πιάτων. Σπεσιαλιτέ είναι η κοτόσουπα με χυμό λάιμ και τηγανητές τορτίγιες (Sopa de Lima).
Δοκίμασέ τα αλά μεξικάνα με συνοδεία μαργαρίτας στο Iguana Wana ή στο La Joya, που ξεχωρίζει για τη ζωντανή μουσική μαριάτσι. Στο Κανκούν μπορείς ν' απολαύσεις φρέσκα ψάρια, γαρίδες, αμερικανικού στυλ steaks και αστακό. Ο αστακός πρωταγωνιστεί στα εξαιρετικά εστιατόρια των ξενοδοχείων αλλά και στα καράβια-εστιατόρια, όπως το Columbus, που κάνει κρουαζιέρα με τον αστακό να προσφέρεται ως δείπνο (The Lobster Dinner Cruise). Aστακούς αλλά και άφθονο κρέας σερβίρει το Captain's Cove, ενώ σε ατμόσφαιρα Μάγια θ' απολαύσεις θαλασσινά με κάρι, όπως τα σερβίρει το La Habichuela. Δίπλα, το Labna προτείνει κλασικές γεύσεις του Γιουκατάν, ενώ πάνω από τη λίμνη, το The Plantation House συνδυάζει ισπανικές, γαλλικές, αγγλικές και ολλανδικές σπεσιαλιτέ με προτάσεις από την Καραϊβική.

TA ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ
La Habichuela Θαλασσινά, steaks, μεξικανικές και καραϊβικές γεύσεις.
Lacanda Paolo Απίθανα παραδοσιακά ιταλικά πιάτα από τη Νότια Ιταλία.
Perico's Σερβίρουν έναν απίθανο συνδυασμό θαλασσινών, κρεατικών και μεξικανικών πιάτων.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ
* Να περπατήσεις στους γνωστούς δρόμους Mercado και Plaza Bonita.
* Να επισκεφτείς το γνωστό Πάρκο Aquaworld και να θαυμάσεις τον κόσμο της θάλασσας.
* Να πας στο Πάρκο Three River Ecopack.
* Να πας στο σημείο καταδύσεων Scuba Cancun.
* Να επισκεφτείς το ζωολογικό κήπο και το ενυδρείο Interactive Aquarium Cancun.

ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ
Να επισκεφτείς τα γνωστά shopping malls Plaza Kukulcan, Flamingo Plaza Plaza Caracol και Plaza La Isla.

Περού και Αμαζόνιος

Ένα τέτοιο ταξίδι δεν κρατάει όσο οι μέρες που θα είσαι εκεί, κρατάει για την υπόλοιπή σου την ζωή.
Για μένα ένας από τους πιο ωραίους προορισμούς στον κόσμο είναι το Περού. Τι να πρωτοαναφέρεις από τα παρακάτω : Ειρηνικός Ωκεανός, Αμαζόνιος, έρημος, πολιτισμός των Incas, Άνδεις, η πιο ψηλή λίμνη στον κόσμο με υψόμετρο 3820 (Τιτικάκα), το μεγαλύτερο φαράγγι στο κόσμο- Colca (περίπου 3400 μ βαθύ - περίπου 2 φορές μεγαλύτερο από το Grand Canyon στην Arizona), ηφαίστεια, επιπλέοντα τεχνητά (από καλάμια) νησιά (μοναδικά στον κόσμο), καταπληκτική χλωρίδα και πανίδα (από Πούμα στον Αμαζόνιο μέχρι Αλπάκα και Λάμα στις Άνδεις και από Πιγκουίνους και θαλάσσιους ελέφαντες στον Ειρηνικό μέχρι Κόνδορες και Vicounia στο φαράγγι Colca) μοναστήρια, μουσεία, ωραίες πόλεις, παραδοσιακά χωριά, πολύχρωμες ενδυμασίες, ενδιαφέροντες άνθρωποι και από τα ωραιότερα φυσικά τοπία στον κόσμο! Περισσότερα για το ταξίδι στις φωτογραφίες.

Πως να πάτε & τι να προσέξετε
Αν οι ιδανικές διακοπές για εσάς είναι ξεκούραση, πολυτέλεια και καθόλου περιπέτεια καλό θα ήταν ή ναΛίμνη Sandoval - Tampobata National Park απορρίψετε από την αρχή το Περού σαν προορισμό, ή να ενταχτείτε σε ένα ταξιδιωτικό Group κάποιου ταξιδιωτικού γραφείου. Προσωπικά είμαι πολύ κατά στα ομαδικά ταξίδια, στα τεράστια πολυτελή ξενοδοχεία και γενικά σε τέτοιου τύπου ταξίδι. Απολαμβάνω να κανονίζω τα πάντα μόνη μου (με ένα Lonely Planet στο χέρι και πολύ ψάξιμο στο Internet), να μένω σε παραδοσιακά ξενοδοχεία (ή Hostels) του κάθε τόπου να μετακινούμε με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και να γνωρίζω ανθρώπους του κάθε τόπου. Άλλωστε για μένα ένα πολύ ευχάριστο μέρος του ταξιδίου είναι και το ψάξιμο πριν ταξιδέψεις. Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε είναι ότι το Περού είναι μια φτωχή χώρα με αποτέλεσμα να υπάρχει αυξημένη εγκληματικότητα για οικονομικό όφελος. Σε καμία περίπτωση αυτό όμως δεν πρέπει να αποτρέψει κάποιον να ταξιδέψει σε αυτή την υπέροχη χώρα, αρκεί να έχει στο μυαλό του κάποιες συγκεκριμένες συμβουλές και κοινή λογική. Θα πρέπει να αποφεύγετε κακόφημες περιοχές σε όλες τις πόλεις του Περού (στις πόλειςΜια διαδρομή 7 αερογεφυρων (περίπου 350 μ μήκος και 30 μ ύψος) απλά συγκλονιστική! Οι υψοφοβικοί θα έχουν πρόβλημα γιατί οι γέφυρες κουνάνε. Όλοι οι υπόλοιποι θα το απολαύσουν τρελά περπατείστε καλύτερα στο τουριστικό κέντρο και όχι στις γειτονιές με τους ντόπιους), να μην είστε προκλητικοί σε αυτά που φοράτε (κοσμήματα, ακριβά ρολόγια ή φωτογραφικές μηχανές), να κυκλοφορείτε με λίγα χρήματα στο πορτοφόλι και φωτοτυπία διαβατηρίου και κατά προτίμηση να μην ταξιδεύετε με μέσα μαζικής μεταφοράς βράδυ. Κάτι άλλο που θέλει προσοχή είναι οι ασθένειες στο Περού. Για να ταξιδέψει κανείς εκεί χρειάζεται να εμβολιαστεί για κίτρινο πυρετό (καλό θα ήταν- αν και δεν είναι απαραίτητο - και για ηπατίτιδα Α, Β και για τέτανο) και να πάρει και χάπια ελονοσίας (όλα αυτά οπωσδήποτε αν θέλει να πάει στην ζούγκλα). Τέλος προτείνω ανεπιφύλαχτα να αγοράσετε τον ταξιδιωτικό οδηγό Lonely Planet που έχει πολύ χρήσιμες πληροφορίες για τα πάντα (υπάρχει και κεφάλαιο για τους κινδύνους στο Περού).

Που να πάτε:Machu Picchu
Μια περιήγηση στο Περού 12 -15 ημερών θα πρέπει να περιλαμβάνει κατά την γνώμη μου τα εξής :
Λίμα, Ζούγκλα του Αμαζονίου (Tambopata National Park - Puerto Maldonado (south Amazonas), Κούσκο & Μάτσου Πίτσου (Incas Trail- 2 days trekking), Puno & Λίμνη Τιτικάκα, Arequipa & Colca Canyon, Nazca signs & Islands Ballestas & ξανά πίσω στην Λίμα.
Αν τώρα οι μέρες είναι περισσότερες θα πρέπει οπωσδήποτε να προστεθεί και το βόρειο Περού με Must το Iquitos.

Πότε να πάτε:
Το Περού έχει 2 εποχές, την υγρή και την ξηρή. Το καλοκαίρι του είναι η υγρή εποχή (χειμερινοί δικοί μας μήνες) και ο χειμώνας του η ξηρή εποχή (καλοκαίρι δικό μας). Το κλίμα του Περού διαφέρει από τόπο σε τόπο είναι ένας κράμα ψυχρού κλίματος (Άνδεις) και τροπικού κλίματος (Αμαζόνιος). Αν θέλετε μπάνια στον ωκεανό, οργανωμένες παραλίες και σερφ θα πρέπει να πάτε καλοκαίρι , δηλαδή Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Φεβρουάριο.
Cuszo (υψόμετρο 3380). Ομορφη πόλη βάση για να ξεκινήσεις το Inca Trail για Machu Picchu ή για να πάρεις το τρένο ή το λεωφορείοΑυτή όμως είναι και η υγρή εποχή και η χειρότερη στην ζούγκλα του Αμαζονίου.
Ο χειμώνας που είναι η ξηρή & η καλύτερη εποχή για τον Αμαζόνιο είναι οι μήνες Ιούνιος, Ιούλιος & Αύγουστος.
Αυτή όμως είναι και η παγωμένη εποχή για τους τόπους που είναι σε υψόμετρο στις Άνδεις και επίσης οι πιο τουριστικοί.
Αν λοιπόν δεν θέλετε να έχετε αποπνιχτική, υγρή ζέστη με βροχές στον Αμαζόνιο, ή να ξεπαγιάσετε στις Άνδεις, καλό θα ήταν να αποφύγετε αυτούς τους μήνες.
Ο καλύτεροι μήνες κατά την γνώμη μου λοιπόν είναι ο Απρίλιος ή Μάιος (ΟΧΙ το Πάσχα). Ίσως λοιπόν να χάσετε τα μπάνια σας σε οργανωμένες παραλίες που θα έχουν ερημώσει πια (δεν θα χάσετε και πολλά για μένα) αλλά θα κερδίσετε υποφερτές θερμοκρασίες σε όλο το Περού και θα γλιτώσετε και από τα πλήθη των τουριστών στο Μάτσου Πίτσου.

Πόσα θα χαλάσετε:
Το μεγάλο αεροπορικό ταξίδι κοστίζει περίπου από 1000-1100 Ευρώ (με Iberia με ενδιάμεσο σταθμόΤα καλαμια totora είναι για τους κατοίκους των πλωτών νησιών Uros σχεδόν όλη τους η ζωή Μαδρίτη). (Η KLM με ενδιάμεσο σταθμό Άμστερνταμ είναι πιο ακριβή). Το κόστος ζωής στο Περού είναι φθηνό σε σχέση με την Ελλάδα. Για παράδειγμα ένα καλό ξενοδοχείο 3 αστέρων έχει περίπου 40-60 ευρώ το δίκλινο, ένα καλό hostel γύρω στα 30-40 Ευρώ, ένα δείπνο ανά άτομο 5 Ευρώ και μια απόσταση με λεωφορείο 2 ωρών περίπου 2 Ευρώ, μια εσωτερική πτήση με Lan Airlines 70-120 Ευρώ (είναι πιο φθηνά τα εσωτερικά αεροπορικά αν τα βγάλετε από εκεί).
Στο περίπου λοιπόν ένα ταξίδι 12 ημερών, αν κάποιος το έχει οργανώσει από μόνος του & συμπεριλαμβανομένου των πτήσεων πήγαινε / έλα & 3 εσωτερικών και με την προϋπόθεση ότι τα ξενοδοχεία θα είναι μόνο 3 αστέρων και κάτω, υπολογίζω ότι κοστίζει στο σύνολο του περίπου από 2100 (λίγο στερημένα) μέχρι 2500 Ευρώ.

To ταξίδι μου με φωτογραφίες και σχόλια ....

Πορεία με μηχανοκίνητη πιρόγα στον Rio Madre για να βρούμε τα Lodges βαθιά χωμένα στην ζούγκλα.
Τα περισσότερα Lodges του Αμαζονίου δεν έχουν ρεύμα, οι καλυβες είναι τελείως ανοιχτές από την μέση και πάνω (ευτυχώς η δικία μας, παρ' όλο που ήταν σχεδόν όλη ανοιχτή, είχε σίτες), κινητό δεν πιάνει πουθενά, το φαγητό είναι στοιχειώδες, εμπειρεία όμως μοναδική!
Tip: πάρτε μαζί σας αντικουνουπική λοσιόν Grillen και σπρευ αντικουνουπικό για ψέκασμα πάνω από τα ρούχα.
Το πιο επικίνδυνο ζώο στον Αμαζόνιο είναι το κουνούπι!
Λίμνη Sandoval - Tampobata National Park
Στην λίμνη αυτή φτάνεις μετά από περίπου 3 χλμ trekking λασπωμένου μονοπατιού στην ζούγκλα. Η διαδρομή (παρ' όλη την λάσπη) είναι μαγευτική!
Στην λίμνη επιβιβάζεσαι σε μικρές βαρκούλες με κουπιά και βολτάρεις για πολλή ώρα. Η θέα συγκλονιστική! (οι photos τα λένε όλα). Υπάρχει περίπτωση να δεις Caymans, μαιμούδες, νυχτερίδες, πολλά πουλιά και αν είσαι τυχερός τα Giant Otters (θυλαστικά υπό εξαφάνιση) που φιλοξενεί η λίμνη (ευτυχώς εμείς σταθήκαμε τυχεροί!).
Tip: Οι γαλότσες είναι απαραίτητες (κάποια Lodges σε προμηθεύουν) γιατί σε κάποια σημεία μέχρι να φτάσεις στην λίμνη βουτάς μέχρι το γόνατο στην λάσπη! Εγώ πήγα σε ξηρή εποχή. Άραγε τι γίνετε την υγρή? (υπάρχει περίπτωση να μην περνιέται το μονοπάτι.)

Αυτές οι πεταλούδες δεν φοβούνται καθόλου! Καθόντουσαν πάνω μας συνέχεια και δεν έφευγαν. Μήπως τους άρεσε η αντικουνουπική λοσιόν?

Ένας βραδυνός επισκέπτης! Το ζωάκι αυτό λέγεται Αγκουτί (τρωκτικό της Νοτίου Αμερικής), είναι πολύ γλυκό αλλά και κλέφτης καρυδιών!!

Cuszo (υψόμετρο 3380).
'Ομορφη πόλη βάση για να ξεκινήσεις το Inca Trail για Machu Picchu ή για να πάρεις το τρένο ή το λεωφορείο (το τρένο είναι πολύ ακριβό - περίπου 100 Ευρώ).
Tip: Αν φτάσετε με αεροπλάνο στο Cuzco απο τον Αμαζόνιο (όπως εγώ) ή την Λίμα θα πρέπει να δώσετε στον οργανισμό σας ένα περιθώριο μιας ημέρας να προσαρμοστεί στο υψόμετρο πριν κάνετε οποιαδήποτε σωματική άσκηση.
Άρα το Inca trail θα πρέπει να το ξεκινήσετε αφού περάσει μια ολόκληρη μέρα στο Cuzco. Καλό θα ήταν να διαβάσετε για το "Altitude sickness" πριν πάτε στο Περού.
Τα φύλλα κόκας και το τσάι κόκας βοηθάνε (θα τα βρείτε παντού).

Λίμνη Τιτικάκα & Uros (Floting ) Islands.
Τα καλαμια totora είναι για τους κατοίκους των πλωτών νησιών Uros σχεδόν όλη τους η ζωή. Με αυτά φτιαχνουν τα νησιά τους, τα σπιτια τους, τις βάρκες τους, με αυτά τρέφονται και με αυτά φτιαχνουν αναμνηστικά που τα πουλάνε στους τουρίστες. Υπέροχες εικόνες απο μια κοινότητα ανθρώπων που έχει μείνει στο παρελθόν.
Tip: Kamisaraki στην γλώσσα τους σημαίνει καλημέρα

Μετά το Cuzco θα πρέπει να διαλέξετε τρόπο να πάτε στο Puno & την λίμνη Titicaca. Μπορείτε να πάτε με αεροπλάνο, η λεοφωρείο ή με τρένο. Εγώ επέλεξα να πάω με τρένο (To Andean Explorer - 1st Class) γιατι είχα διαβάσει για την μαγευτική αυτή εμπειρία! Ακόμα κι αν δεν σας αρέσουν οι πολύωρες μετακινήσεις (10 ώρες), ακόμα κι αν δεν σας αρέσει να ταξιδεύετε 1st Class αυτό δεν θα πρέπει να το χάσετε. Θα πρέπει να επιλέξετε 1st Class Θέση αν θάλετε να έχετε την εμπειρία του του καταπληκτικού ανοιχτού βαγονιού στο τρένο (εγώ πέρασα σχεδόν όλο το ταξίδι στο ανοιχτό βαγόνι μαγεμένη). Το εισιτηριο κοστίζει περίπου 100 Ευρώ και το ταξιδι διαρκεί 10 ώρες (που δεν θέλεις να τελειώσουν!) Πραγματικά μετά τον Αμαζόνιο αυτή ήταν η δεύτερη καλύτερη εμπειρία μου στο Περού!
Λίμνη Τιτικάκα & Tanquile Isnland.
To Tanquile Isnland φυσικό νησί και οι αντρες κατοικοί του φορούν πλεκτά καπέλα (ακόμα και τα μικρά αγοράκια) τα οποία οι περισσότεροι τα πλέκουν μόνοι τους. Τα καπέλα αυτά υποδηλώνουν το κοινωνικό Status του καθενός. Αν το καπέλο είναι κόκκινο, αυτός που το φοράει είναι παντρεμένος.Αν είναι κόκκινο και άσπρο σημαίνει ότι είναι ανύπαντρος. Αν πάνω από το "καπέλο σκούφο" φοράει και δεύτερο καπέλο (πλατυγυρο μαύρο) τότε σημαίνει ότι είναι εξέχον προσωπο στην τοπική κοινωνία. Οι γυναίκες φορούν κατα κύριο λόγω μαυρο υφαντό στο κεφάλι και πολύχρωμες φούστες. Αξίζει κανείς να περάσει το βράδυ του στο Tanquile Isnland (ή στο Amanati Island) και να απολαύσει το υπέροχο φεγγαρι και αστρα όπως φαίνονται από την λίμνη (κάποιες φορές οι ντόποιοι οργανώνουν και χορούς το βράδυ).
Ξενοδοχεία δεν υπάρχουν και ο μόνος τρόπος να μείνετε το βράδυ σε καποιο νησί είναι να φιλοξενηθείτε απο κάποια οικογένεια (τα πρακτορεία το κανονίζουν πολύ εύκολα). Θα πρέπει όμως να έχετε υπόψιν σας ότι στα νησιά αυτά θα βρείτε βασικές ανέσεις (καλό θα ήταν να έχετε μαζί και ένα sleeping bag γιατί καμιά φορά οι κουβέρτες δεν φτάνουν). Tip : Αν απαφασίσετε να περάσετε το βράδυ σε κάποιο νησί της λίμνης (κάτι που συνιστώ ανεπιφύλακτα) θα πρέπει να έχετε αφήσει όλα τα πράγματα σας κάπου στο Puno. Να πάρετε μαζί μόνο τα τελείως βασικά για μια ημέρα (καθώς και ένα sleeping bag) γιατί η διαδρομή είναι κουραστική. Αυτό γιατί στο Tanquile Isnland για να φτάσεις στην κεντρική πλατεία χρειάζεται ή να ανέβεις 500 σκαλιά ή να κάνεις μια διαδρομή (λίγο ανηφορική αλλα πιο χαλαρή από τα σκαλιά) 2 χλμ. Αυτό μπορεί να είναι εύκολο σε ένα νησί της Ελλάδας, αλλά εδώ μιλάμε για ένα νησί σε υψόμετρο σχεδόν 4000 μ όπου και η παραμικρή σωματική άσκηση σε κάνει να λαχανιάζεις λες και έχεις τρέξει χιλιόμετρα
Διαδρομή από Puno Arequipa. Μικρη λίμνη σε μεγάλο υψόμετρο και πλανόδιοι πωλητές πραγματικά "στην μέση του πουθενά".
Στην διαδρομή από Puno - Arequipa είδαμε Vicunia (άγρια ζώα κατι σαν ελάφια) και στις λίμνες φλαμίνγκος.
Λίγο πριν φτάσουμε Arequipa το τοπίο άλλαξε. Βράχια, κάκτοι και 3 ηφαιστεια να φαίνονται στον ορίζοντα (το Misty είναι ακόμα ενεργό).
Tip: Στην διαδρομή από Puno - Arequipa φτάνεις σε υψόμετρο περίπου 4600 μ και στην διαδρομή για Colca φτάνεις σε υψόμετρο 5000 μ.
Υπάρχει χάπι για το υψόμετρο το οποίο μπορεί να βοηθήσει (αν κάποιος χρειάζετε κάτι πιο δραστικό απο τα φύλλα κόκας).
Τέλος το μοναστήρι της Santa Catalina στην Arequipa όπου είναι από τα πιο όμορφα μοναστήρια που έχω δει (ολόκληρο μικρό χωριό με σπιτάκια, δρόμους, λουλούδια και τόσα χρώματα!).
Tip: Την Αrequipa αξίζει να την περπατήσει κανείς. Από την Arequipa οργανώνονται εκδρομές (1 ή & περισσότερες ημέρες) στο Colca Canyon σχετικά οικονομικές και για όλα τα γούστα (από hard-core αναρριχήσεις/καταβάσεις σε υψόμετρο μέχρι χαλαρές εκρομές με αυτοκίνητο και διανυκτέρευση σε όμορφα lodges).